ایمی پنم در دسته ای از داروها به نام آنتی بیوتیک های کارباپنم قرار دارد. با از بین بردن باکتری ها عمل می کند.
ایمی پنم از طریق مهار سنتز دیواره سلولی باکتری های گرم مثبت و گرم منفی مختلف به عنوان یک ضد میکروب عمل می کند. این مهار سنتز دیواره سلولی در باکتری های گرم منفی با اتصال به پروتئین های متصل شونده به پنی سیلین (PBPs) حاصل می شود.
دیسک ایمی پنم IPM در تشخیص ناثیر پذیری آنتی بیوتیک ایمنی پنم کاربرد دارد.
این دیسک‌ها که در یک گردش کار تشخیصی برای کمک به پزشکان در تعیین گزینه‌های درمانی بالقوه برای بیماران مشکوک به عفونت میکروبی استفاده می‌شوند، برای تعیین حساسیت در برابر میکروارگانیسم‌هایی طراحی شده‌اند که نشان داده شده است ایمی پنم هم از نظر بالینی و هم در شرایط آزمایشگاهی برای آنها فعال است.
ایمی پنم (نام تجاری Primaxin) یک آنتی بیوتیک بتالاکتام داخل وریدی است که توسط دانشمندان در اواسط دهه ۱۹۷۰ کشف شد. کارباپنم‌ها به آنزیم‌های بتالاکتاماز تولید شده توسط بسیاری از باکتری‌های گرم منفی مقاوم به دارو بسیار مقاوم هستند، بنابراین نقش کلیدی در درمان عفونت‌هایی دارند که به راحتی با سایر آنتی‌بیوتیک‌ها درمان نمی‌شوند.
- اصول کارکرد دیسک های آنتی بیوتیک
تست اصلی حساسیت ضد میکروبی (AST) یک روش آزمایشگاهی است که توسط تکنسین آزمایشگاه برای تشخیص اینکه ارگانیسم عفونی به کدام آنتی بیوتیک ها حساس است و همچنین ارزیابی حساسیت باکتریای ها نسبت به آنتی بیوتیک های مختلف است.
بنابراین دیسک کلاریترومایسین CLR (دیسک آنتی بیوگرام کلاریترومایسین) می تواند راهنمای پزشک در انتخاب آنتی بیوتیک مناسب و تجویز داروی مناسب آن به بیمار باشد.
دیسک های کاغذی آغشته به آنتی بیوتیک (نظیر دیسک آنتی بیوگرام ایمی پنم IPM) روی سطح یک صفحه آگار کافی که با ارگانیسم آزمایش تلقیح شده است قرار می گیرد. در طول انکوباسیون آنتی بیوتیک از دیسک به محیط پخش می شود. حساسیت ارگانیسم آزمایشی به عنوان یک ناحیه دایره ای مهار رشد در اطراف دیسک تجسم می شود.
نوع آزمایش: حساسیت ضد میکروبی
نوع محصول: دیسک های حساسیت ضد میکروبی
نوع بسته بندی: ۵۰ دیسک / کارتریج
جرم مولی:۲۹۹.۳۵ g/mol
فرمول شیمیایی C12H17N3O4S
شناسه ChEMBL: ۲۹۶۸۵۴
ChemSpider ID: ۲۱۱۰۶۳۲۵
شناسه CAS
۹-۸۶-۶۴۲۲۱
کد ATC(WHO):
J01DH51
متابولیسم: کلیه
پیوند پروتئینی:۲۰%
برای استفاده حرفه ای، فقط تشخیص آزمایشگاهی.
دیسک ها باید طبق یک روش استاندارد مناسب استفاده شوند. هر گونه انحراف از روش تجویز شده ممکن است منجر به نتایج نادرست شود.
دقت آزمایش ها به قدرت دیسک، تلقیح مناسب، تکنیک تلقیح، دمای انکباسیون، صفحات متوسط (ماهیت محیط و عمق آن) و غیره بستگی دارد.
آژانس‌های نظارتی مختلف و سازمان‌های استاندارد، رویه‌های مرجع استاندارد شده را بر اساس روش بائر-کربی منتشر کردند. روش‌های مرجع استاندارد برای سیستم‌های دیسک توسط WHO و FDA منتشر شد و به‌طور دوره‌ای توسط CLSI (NCCLS سابق) برای هر گونه آزمایش ضد میکروبی، کنترل کیفیت یا آزمایش بالینی به‌روزرسانی می‌شود. با این حال، در هنگام کار با دیسک‌های حساسیت، اقدامات احتیاطی کمی باید رعایت شود.
افزودن نظر