تری متوپریم/سولفامتوکسازول، همچنین به عنوان کوتریموکسازول شناخته می شود و می تواند به روش های زیر مخفف شود: SXT، TMP-SMX، TMP-SMZ، یا TMP-Sulfa. این یک ضد میکروبی است که برای درمان و پیشگیری از بسیاری از عفونت های باکتریایی استفاده می شود

سولفامتوکسازول یک سولفونامید (طبقه داروهای ضد میکروبی) است که مستقیماً بر روی سنتز فولات در موجودات میکروبی مانند باکتری ها تأثیر می گذارد. سولفامتوکسازول به طور مستقیم به عنوان رقیب اسید p-aminobenzoic (PABA) در طول سنتز دی هیدروفولات از طریق مهار آنزیم دی هیدروپتروات سنتاز به این امر دست می یابد. تری متوپریم رقیب مستقیم آنزیم دی هیدروفولات ردوکتاز است که منجر به مهار آن می شود که باعث توقف تولید تتراهیدروفولات به شکل فعال فولات می شود.

ترکیب این دو عامل به منظور ایجاد یک اثر هم افزایی ضد فولات است. تتراهیدروفولات یک جزء ضروری برای سنتز پورین های مورد نیاز برای تولید DNA و پروتئین است. هنگامی که این داروها به تنهایی استفاده می شوند، فقط به صورت باکتریواستاتیک عمل می کنند. با این حال، هنگامی که در ترکیب سولفامتوکسازول-تری متوپریم استفاده می شود، دو مرحله را در بیوسنتز باکتریایی اسیدهای نوکلئیک ضروری و پروتئین ها مسدود می کند، بنابراین می تواند باکتری کش باشد، به عنوان مثال، ادرار.

سولفامتوکسازول توسط سیستم CYP450 توسط کبد متابولیزه می شود. این یک مهار کننده CYP2C9 است. نیمه عمر آن ۶ تا ۱۲ ساعت است که در نارسایی کلیوی بین ۲۰ تا ۵۰ ساعت افزایش می یابد. نیمه عمر تری متوپریم ۸ تا ۱۰ ساعت است، به حداقل در کبد متابولیزه می شود و اساساً بدون تغییر از طریق ادرار دفع می شود.